Mit Damsis – Al-Mansura

W sierpniu w wiosce Mit Damsis niedaleko damiettańskiej odnogi Nilu (dojazd trasą Az-Zakazik-Mit Ghamr – Aga) odbywają się koptyjskie uroczystości ku czci św. Jerzego (2-28 sierpnia) wzbudzające zainteresowanie przede wszystkim ze względu na egzorcyzmy.
Z Az-Zakaziku do Al-Mansury można dojechać taksówką, koleją lub autobusem. W głównym mieście prowincji Dakahlijja siedziby mają uniwersytet i wyższa szkoła techniczna. Ośrodek rozciąga się na prawym brzegu damiettańskiej odnogi Nilu.
To jedno z piękniejszych miast Egiptu o europejskim charakterze – czyste, przyjazne i otwarte na turystów.
Między budynkami w zachodnim stylu stoją współczesne meczety.

Historia

Al-Mansura („Zwycięska”) została założona w 1221 r. przez kalifa Molika al-Kamila, bratanka Saladyna, dla mieszkańców zniszczonej przez krzyżowców Damietty. Umierający w 1247 r. sułtan Ajjub nie był w stanie bronić kraju. Jego żona Szagar al-Durr zataiła śmierć męża i wydawała rozkazy w jego imieniu. Z Iraku sprowadzono następcę sułtana. Ludwik IX zaatakował muzułmański obóz -o zaskoczeniu obrońców świadczy fakt, że naczelnego wodza zabito w kąpieli. W 1249 r. armia krucjaty weszła do Al-Mansury. Nowy sułtan el-Moazzam Turan-shah otoczył krzyżowców. Kazał też wrzucić do rzeki zwłoki zmarłych na zarazę, więc wybuchła epidemia. Krzyżowcy nie zwrócili uwagi, że wody Nilu ustępują i odsłaniają mury miasta, na które uderzyli żołnierze Bajbarsa Łucznika. Miasto zostało zdobyte, gdy flotę rycerzy unieruchomił niski poziom rzeki. Ludwik IX dostał się do niewoli. Okupem za wolność było oddanie (6 maja 1250 r.) sułtanowi Damietty.

Zwiedzanie

Turystom pokazuje się niewielki domek koło meczetu Mwafi, w którym więziono Ludwika IX i miejsce na brzegu Bahr al-Sughajjar, gdzie był obóz krzyżowców. Interesujący jest też pałac Szinnawi w stylu włoskim (1928 r.). Warto również odwiedzić bazar Al-Khawagat – dziś handlują na nim jedynie Egipcjanie.

Klasztor św. Damiany

Do klasztoru św. Damiany (Deir Sitt Damjana; Dimyana, Damyanah, Damyana) poza okresem, kiedy odbywa się odpust, niełatwo dojechać. W dniach 15-20 maja przybywają do niego liczni pielgrzymi – prywatne autobusy i taksówki przewożą pątników do miasteczka Bilkas Kism Awwal, skąd ostatnie 3 km wszyscy pokonują na piechotę. Sanktuarium jest poświęcone Damianie, córce Marka, zgodnie z tradycją, chrześcijańskiego gubernatora z połowy III w. Św. Damianę uznaje się za założycielkę żeńskich zgromadzeń zakonnych w Egipcie.
Z klasztorem tradycja wiąże pobyt w Egipcie Świętej Rodziny. Św. Damiana kazała wznieść pałac w miejscu, gdzie odpoczywała Święta Rodzina.
Dziś jest to klasztor żeński, podlegający diecezji metropolitalnej w Jerozolimie. O klasztorze wspominali pierwsi w tych okolicach podróżnicy. Wilkinson (1843), uczestniczący w odpuście św. Damiany, opisał to święto z jego bogatym folklorem.
Dziś najwięcej pielgrzymów przybywa 21 maja, w rocznicę zbudowania kościoła przez św. Helenę, oraz 20 stycznia, w rocznicę śmierci św. Damiany. To jeden z największych mulidów Kościoła koptyjskiego. Wyznawcy wierzą, że św. Damiana objawia się we śnie jako gołąb i spełnia ich prośby. Kupują ikony, pamiątki i specjalną ceramikę z napisami: „Szczęśliwego powrotu, Damiano”.