Kair – Muzeum Sztuki Islamskiej
Kair – Muzeum Sztuki Islamskiej
Placówka ma siedzibę przy Bab al-Khalq, a dotrzeć do niej można od Midan Ataba shari Qalaa w kierunku Cytadeli. Główne wejście otwiera się od strony szari‘ Port Said (Bur Sa’id). Według planu zwiedzający powinien przejść do sali nr 1, aby tam zapoznać się z chronologią zabytków. W sali nr 2 jest wystawiana sztuka z okresu Umajjadów (661-750). Jest też sztuka z czasów Abbasydów i Tulunidów (730-905). Sala nr 3 to głównie drewniane okładziny i przedmioty wykonane z mosiądzu, jak też perskie imitacje modnej, ale drogiej ceramiki chińskiej.
Sala nr 4 (wejście przez drzwi szpitala Qalawuna) to sztuka okresu fatymidzkiego (969-1171), która nie przestrzegała zakazu przedstawiania osób czy zwierząt. Są tu również tekstylia z tego okresu. W sali nr 4b zwracają uwagę kolumny z czasów mameluków i ajjubidzka maszrabija (1171-1250). Do sali nr 5 wchodzi się przez drzwi z meczetu Baybarsa. Zgromadzono tu eksponaty z okresu mameluckiego (1250-1517): fontannę, lampy meczetowe, nagrobek z meczetu al-Huseina, inskrypcje, szkło pokryte wytworną kaligrafią. W sali nr 6 (drzwi z meczetu al-Azhar; 1010) można oglądać arcydzieła snycerki. W sali nr 7 wystawiono maszrabije, a w sali nr 8 -minbar i panele sufitowe. Sala nr 9 to głównie drewniane szkatuły, lustra z brązu i lampy oraz wyroby z metalu. W sali nr 10 zaprezentowano wnętrza za czasów Turków osmańskich: pośrodku pomieszczenia stała fontanna, sufity zdobiły wytworne panele z drewna, zaś za maszrabijami przebywały w ukrytym pomieszczeniu kobiety. W sali nr 11 pokazano technikę inkrustacji, sprowadzoną do Egiptu z Mosulu w Iranie. W sali nr 12 wystawiono broń z czasów mameluckich (większość zabrał do Stambułu turecki sułtan Selim); można podziwiać miecze zdobywcy Konstantynopola Mehmeda II i Sulej mana Wspaniałego, zdobywcy Bałkanów. W sali nr 13 dominują przedmioty z okresu Fatymidów (ceramika, szkło). Sale nr 14-16 eksponują islamską ceramikę (w sali nr 16 z okresu Fatymidów).
Są też mihraby i turecki kominek wykładany płytkami ceramicznymi.
W sali nr 16b umieszczono monety, medale i pieczęcie. W sali nr 17 wystawiono słynne tkaniny egipskie.
Na dziedzińcu (sala nr 18) stoją kamienne stele z inskrypcjami arabskimi w piśmie kufi i neshi.
Kolekcja islamskiej kaligrafii i dzieł introligatorów znajduje się w sali nr 19, zaś w sali nr 20 wystawiono zabytki z czasów Turków osmańskich (płytki ceramiczne, szisza). Kolekcja egipskiego szkła zajmuje salę nr 21. W sali nr 22 są przedmioty pochodzenia perskiego, które w okresie VIII-XIX w. trafiły na rynek egipski: wyroby ceramiczne (VI1I-XVI w.) i słynne perskie dywany (XVII-XIX w.). W sali nr 23 są organizowane wystawy czasowe.