Piramida Chefrena

Piramida Chefrena – Usytuowana nieco wyżej, niż poprzednia, Piramida Chefrena (Chafre) sprawia wrażenie wyższej. Niesamowite wrażenie robi jej nieuszkodzony wierzchołek z wapienną okładziną. Budowla została wzniesiona przez jednego z wielu synów Chufu ok. 2550 r. p.n.e. Z całej grupy piramid w tej jest najpełniej zachowany kompleks grobowy. Pierwotnie miała 143,5 m wysokości, długość boku podstawy wynosiła 215,5 m, a kąt nachylenia ścian 53° 10’. Straciła swoje oblicowanie jako jedna z ostatnich.
Ma dwa wejścia po stronie północnej. Jedno z wejść jest usytuowane na wysokości 11 m, drugie na poziomie terenu w odległości kilku metrów od piramidy. W skromnym wnętrzu długie, wąskie korytarze prowadzą do poziomego przejścia, kończącego się komorą grobową. Jej dolną część wykuto w pierwotnej skale, górna i strop namiotowy znajdują się wewnątrz rdzenia. W końcu pomieszczenia w podłogę wpuszczono sarkofag z pięknie polerowanego granitu. We wnęce przy południowej ścianie prawdopodobnie stały urny kanopskie. Giovanni Belzoni, odkrywca wejścia do piramidy i jej pierwszy europejski badacz napisał tam swoje nazwisko i datę 1818 r.
Kompleks grobowy Chafre to najlepiej zachowany przykład tego typu budowli z czasów Starego Państwa.
Po śmierci faraona ciało władcy przewożono barką na zachodni brzeg Nilu, gdzie w dolnej świątyni grobowej je balsamowano, a po 70 dniach odbywał się rytuał oczyszczenia i otwarcia ust. Następnie mumia królewska wędrowała rampą do górnej świątyni grobowej, gdzie się odbywały kolejne ceremonie.
Świątynia, do której wiodła rampa, składała się z sali kolumnowej, dziedzińca, sanktuarium i magazynów. Za przedsionkiem droga biegła na dziedziniec, a następnie do sanktuariów z posągami władcy w niszach i dalej do wewnętrznego sanktuarium. Górna świątynia grobowa została zniszczona już w starożytności. Po bokach jest pięć wykutych w skale pomieszczeń na łodzie.

Dolna świątynia grobowa

znajduje się na skraju piaszczystej równiny po wschodniej stronie piramidy. Dawniej nazywano ją świątynią Sfinksa (od stojącego obok posągu). W 1853 r. obiekt odkopał Mariette, który odkrył diorytowy posąg Chafre (w Muzeum Kairskim). Wnętrze świątyni z miejscowego wapienia i monolitycznych bloków czerwonego granitu (z Asuanu) zachowało się w stanie niemal idealnym. Niesamowite wrażenie robią masywne, kamienne, kwadratowe filary podtrzymujące jeszcze większe architrawy. Niegdyś stały tu 23 posągi króla. Z północno-zachodniego rogu sali korytarz z alabastrową posadzką wiedzie pod górę do wyjścia, gdzie się zaczyna wykuta w skale rampa biegnąca do górnej świątyni przy wschodniej fasadzie piramidy.