Po Kairze najlepiej poruszać się taksówką. Głównym węzłem komunikacyjnym jest rozkopany Midan Tahrir (plac Wolności) i kilka dworców w centrum. Dobrą opcją jest metro, jeśli będzie się uważnie śledzić stacje.
Kairskie autobusy są tak rozklekotane, że jedynie cudem poruszają się po ulicach. Kursują codziennie od 5.30 do 24.30 (ramadan 6.30-18.30 i 19.30-2.00). Przyjemnie jest podróżować rzeczną taksówką (np. do Starego Kairu). Przystanek autobusów rzecznych jest przy siedzibie telewizji (przystań Maspero), pól kilometra od Muzeum Egipskiego. Autobusy kursują na wyspę Roda. W piątki i niedziele są organizowane kursy do zapory w Qanatir.
Metro
Kairskie metro jest najstarsze w świecie arabskim i wyróżnia się czystością i sprawnością. Kursuje między 6.00 a 24,00, a tłok panuje w nim jedynie w godzinach szczytu. Początkowe wagony w składzie są przeznaczone zazwyczaj dla kobiet i nie należy do nich wsiadać w mieszanej grupie. Przystanki oznaczono wielkimi literami „M”. Bilety kupuje się przed wejściem na perony, a wejść na peron można po skasowaniu biletu. Na razie działają dwie linie przecinające się w centrum.
Komunikacja
Przyjazd do Kairu jest wspominany przez wielu turystów jako koszmar: korki, objazdy, taksówkarze wiozący pasażerów nie tam, gdzie chcieli jechać. Nie ma tu jednak napadów, jak w innych wielkich miastach, a naganiacze po pewnym czasie przestają przeszkadzać.
Turyści przybywają z położonego na północny wschód od centrum międzynarodowego portu lotniczego (informacja tel.02/2914255, www.cairo-airport.com) w dzielnicy Heliopolis. Lotnisko składa się z dwóch terminali: nr 1 (tzw. starego), gdzie lądują samoloty arabskie, afrykańskie i z Europy Wschodniej, oraz nr 2 (tzw. nowego), dla dużych samolotów zachodnich. Port lotniczy zmodernizowano w 2003 r., a kolejna faza unowocześniania rozpoczęła się w 2004 r. Przy obu terminalach są całodobowe kantory, bankomaty, sklepy wolnocłowe, punkty informacji turystycznej, posterunek policji turystycznej itp. Do miasta najłatwiej się dostać taksówką (ok. 30 EGP, ale wielu taksówkarzy żąda i 60 EGP). Niedaleko terminalu nr 1 jest przystanek autobusów i minibusów jadących w kierunku centrum. Pomiędzy terminalami kursuje bezpłatny autokar EgyptAir.
Osoby przyjeżdżające koleją (Aleksandria, Asuan) wysiadają najczęściej na dworcu Ramsis lub dworcu Giza (mniejszy).
Miasto składa się z dwóch części: Kairu na wschodnim, prawym brzegu Nilu, i Gizy (dawniej osobnego miasta, dziś dzielnicy) na zachodnim brzegu. Pośrodku rzeki leżą dwie wielkie wyspy: Gezira i Roda, połączone z brzegami mostami. Wzdłuż Nilu ciągną się nabrzeża (Corniche). Ścisłe centrum leży na wysokości wysp i sięga od rzeki na wschód. Śródmieście i Garden City ma ją niemal europejski charakter. W północnej części jest dworzec Ramsis, główna stacja kolejowa miasta. Na wschód od centrum leży Kair muzułmański z bazarem Khan el-Khalili, meczetem al-Azhar, świątyniami fatymidzkimi i mameluckimi oraz murami obronnymi z Bab Zuwajla. Na jego skraju przycupnęły dwie ostatnio niedostępne dla turystów nekropole Miasta Umarłych: Cmentarz Północny i Cmentarz Południowy. Ten ostatni graniczy z ruinami al-Fustat i koptyjską dzielnicą Starego Kairu, Dalej na południe ciągną się kolejne dzielnice: Maadi i przemysłowy Heluan. Po zachodniej stronie Nilu leży Giza, a na północ od niej Doqqi, dzielnica-sypialnia Aguza oraz eleganckie Zamalik i Muhandisin. Podmiejski charakter traci powoli Imbaba.
Biura informacji turystycznej działają w śródmieściu.
Trzeba pamiętać, że często transkrypcja arabskich nazw różni się między sobą w zależności od języka i ortografii (angielskiej, francuskiej, nawet niemieckiej). Część mniej ważnych uliczek nosi jedynie nazwy arabskie.