Grobowiec Amenhotepa II (KV35)

Grobowiec Amenhotepa II (KV35)

Na końcu doliny, za grobowcem Horemheba, znajduje się grobowiec Amenhotepa II, jeden z najgłębszych w Dolinie Królów Zbudowano go dla Amenhotepa II (XV w. p.n.e.), ale zasłynął przede wszystkim jako grobowiec-skrytka, gdzie w 1898 r. Victor Loret odkrył ukryte za rządów Pinodżema (XXI dynastia) mumie. Oprócz mumii Amenhotepa II były tu mumie Thotmesa IV, Amenhotepa III, Merenptaha, Setiego II, Setnachta, Ramzesa IV, Ramzesa V i Ramzesa VI. Amenhotep II był synem Thotmesa III i królowej Meritre. Pod koniec panowania ojciec dopuścił go do współrządzenia. Ten wojowniczy i okrutny władca prowadził liczne kampanie wojskowe w Azji. Przesunął on południowe granice państwa aż po Napatę. Rozbudował świątynię w Karnaku i wzniósł świątynię grobową na północ od Ramesseum.
Prace prowadził też w Heliopolis, Hermopolis, Koptos, w okręgu tebańskim oraz na południu w Al-Kab, na Elefantynie, na Sehel, w Kalabszy i Buhen. Amenhitep II zmarł w wieku 45-50 lat.
Grobowiec składa się z ciągu korytarzy i sal. Korytarz ze schodami prowadzi do sali z podwójnym szybem, a stamtąd droga wiedzie do kolumnowego westybulu, skąd następny korytarz wychodzi z bocznej ściany, a oś grobowca skręca pod kątem prostym. Schody wiodą do trzeciego korytarza, do sali z sześcioma filarami i czterema aneksami. Na filarach znajdują się wyobrażenia bóstw. Król stoi przed Ozyrysem, Anubisem i Hathor, a na niebieskim sklepieniu połyskują złote gwiazdy. Ściany zdobią fragmenty Księgi Amduat. Malowidła naśladują zwój papirusowy: kremowo-pomarańczowe tło i czarno-czerwone konturowe rysunki. Cztery aneksy wyglądają jak w grobowcu Thotmesa III. W aneksie zachodnim Loret znalazł sarkofagi królewskie z mumiami. Między sarkofagami był papirus z wyciągiem Księgi Jaskiń oraz wiele drobnych przedmiotów i amuletów. Za ostatnią parą filarów sali rozciąga się komora grobowa z rudym kwarcytowym sarkofagiem, który zawierał nienaruszoną mumię królewską.
Być może najwspanialszy grobowiec w Dolinie Królów, należący do Setiego I (KV17) Jest niestety stale zamknięty z powodu prac konserwatorskich (od 1991 r.).
Ucierpiał ogromnie z powodu podniesienia się poziomu wód gruntowych i wilgoci w powietrzu z oddechów turystów. Niektórzy z konserwatorów przebąkują nawet o stałym jego zamknięciu i sporządzeniu na użytek turystów kopii.