Koptísk klaustur í Wadi Natrun
Koptísk klaustur í Wadi Natrun
Wadi an-Natrun (Wadi Natrun, Wadi an-Natrun) það er ekki vin í fullum skilningi þess orðs. Það liggur rétt við Desert Road (Desert Road) frá Kaíró til Alexandríu, næstum öfugum megin við útgönguleiðina að nýja bænum Sadat City, hvar í ár 50. XX m. hófst stórgræðsla í eyðimörkinni.
Wadi an-Natrun er vagga klausturhyggju, sem birtust hér á 4. öld þegar nokkur klaustur voru reist (St.. Anthony, St.. Pawia Hermit og St.. Katrín), sem hafði mikil áhrif á þróun og lögun kristninnar. Á tímum Rómverja voru kristnir menn ofsóttir oft, og sérstaklega um það bil eitt ár 300, þegar fylgjendur eru margir, óttast dauðann, flúði borgirnar út í eyðimörkina. Um það bil 330 r. Wadi an-Natrun er orðin þekkt og mikilvæg miðstöð kristni og áfangastaður fyrir guðræknar pílagrímsferðir. U.þ.b.. 50 klaustur. Þeir voru oft rændir af eyðimerkurberjum (sérstaklega á 9. öld), en eftir hverja innrás voru báðar kirkjurnar endurreistar, sem og heildin. Pílagrímar komu ekki aðeins til þeirra, að biðja. Margir, siður fornu Egypta, það vildi hvíla hér eftir dauðann, í kjölfarið umkringdu klaustur víðfeðmar mannkirkju. Hingað til hafa þeir aðeins komist af 4 klaustur, virt af Copts og hlotið fjölda pílagrímsferða.
Hvert klaustranna var byggt á svipaðan hátt: vígi umkringt varnarvegg með varðturni (qasr) og dráttarbrú, með eina eða tvær kirkjur inni, vöruhús, matsölustaður, eldhús, bakarí og munkarfrumur. Mikið af byggingum er frá 19. og 20. öld.
Heimsóknin til klaustranna er best skipulögð sem dagsferð frá Kaíró eða Alexandríu, þó verður þú að leigja bíl, nema þú takir þátt í skipulagðri ferð (sjaldan). Heimsóknartímarnir eru mismunandi eftir klaustri, Ennfremur eru til viðbótar föstur og dauðatímabil fyrir munka: 45 dögum fyrir jól, 3 daga til minningar um dvöl Jónasar í kvið hvalsins, 55 dögum fyrir föstu, fasta frá hvítasunnu til 12 Júlí, 15 daga til minningar um forsendu Maríu meyjar (7-22 ágúst). Aðeins Deir Amba Bishoi er opið allt árið um kring (Dajr Anba Biszwi, Dayr undir BishwT, Deir Amba Bshoi, Deir Anba Bshoi, dimma. deir amba biszoi).
Þetta klaustur (codz. vetur 7.00-18.00, í sumar 7.00-20.00) liggur fyrir u.þ.b.. kílómetra suðaustur af Deir el-Suryani. Það var stofnað í lok 4. aldar., eftir andlát einsetumannsins St.. Bishwie (417 r.), sem átti að fæðast í 320 r. og var einn af fyrstu einsetumönnunum í Wadi an-Natrun. Hefð boðar, að móðir hans hafi fengið skilaboð frá engli áður en hún fæddist, að barn hennar var valið af Guði. Það eru margar þjóðsögur um líf einsetumannsins. Eftir andlát hans var rotnandi lík hans grafið í kirkjunni ásamt öðrum einsetumönnum. Sem stendur eru minjar um St.. Bishwie eru í dýrmætri kistu, a 17 júní, þakið línhúfu með útsaumaðri ímyndaðri andlitsmynd af einsetumanni, eru borin í göngu um kirkjuna. St.. Biszwiego er elsta varðveitta byggingin í vinnum. Það hefur þrjú forsæti sem eiga rætur að rekja til IV, IX og X w. Klaustur kapellur eru einnig staðsettar í turninum (ok. XIV m.). Turninn og kirkjan eru tengd saman við timburbrú.
Innan klaustursins er brunnur frá 5. öld. Klaustrið er eitt af dvalarheimilum Alexandríuföðurlandsins,
Szenuda III, sem var í útlegð hér á valdatíma Sadat forseta (byggingin lengst frá inngangi klaustursins með nokkrum kúplum). Flestir koptísku ættfeðurnir eru ættaðir frá Wadi an-Natrun munkunum. Í dag eru u.þ.b.. 150 munkar og nýliðar. Ljósmyndir af klaustrinu birtast oft í ferðamöppum sem sýningarskápur af Wadi an-Natrun.
Á svæði Wadi an-Natrun má einnig sjá klaustur: Deir es-Suryani (Deir el-Suryan, Dajr as-Surjani, Dayr as-SuryanT “Sýrlendingar”), stofnað á 6. öld, með kirkjunni el-Adra (tileinkuð Maríu mey), reist u.þ.b.. 645 r. og endurbyggð í 980 r., þar sem glæsileg veggmyndir og gömul tákn eru athyglisverð, Segir Abu Makar (Deir Abu Maqar), klaustur St.. Makarego, biðja Deir el-Baramus (á ensku. koptíska „klaustur Rómverja”) með 4 kirkjur, sú glæsilegasta sem ber ákall Maríu meyjar, og það er skreytt með fallegu máluðu iconostasis. Munkarnir hér hafa mjög strangar reglur.
Um það bil 50 km norðvestur af Wadi an-Natrun, keyrandi veginn að klaustri St.. Menasa, er staðsett u.þ.b. 1500 pustelni (Kelya, úr latínu cella – „Það”), stofnað m.a.. eftir St.. Karlar (V - VII m.). Einseturnar dreifðust milli Nítríu og Wadi an-Natrun. Meirihluti einsetursins var yfirgefinn á 9. öld. eftir árásir eyðimerkuræningja.